میخوام چنـد خطـی بنویسم برای " تو " . " تو " ایـن کلمه ی دو حـرفـی که دنیای مـن شـده است ! . ایـن " تو " فقط دو حـرف نیست . . . " ت " : تمنـا " و " : وجود ایـن " تو " تمنای وجودت اسـت ! . میـدانـی . . . بار ها و بارها از خودم پرسیـده ام که چرا " تو ". . ؟ چرا " او " نـه ؟ از خـدا چـه پنهان . . . از تو پنهان نباشـد . . . نمیـدانم چرا . . ؟ . خوب " او " که " تو " نمیـشود " او " غائب است . . . . اما " تو " مخاطب " تو " مخاطب تمام ایـن چنـد خطـی های مـن . . . " تو " ی عزیز. . . میشود مـن هم توی " تو " شوم . . ؟ نـه اوی " تو " . . ؟ میشود . . ؟ . میگویم " تو " جان دنیا که با مـن راه نمـی آیـد " تو " کمــی با مـن راه بیـا . . . "باور کن چنـد قـدمـی میزنیـم ُ بقیـه راه را پرواز میکنیم"
چطور است؟